Er zijn nog negen Clun forest ooien die moeten bevallen en alles zal nu snel gaan want onze bok Bob heeft er geen gras laten over groeien.
2 februari,
's morgens in de schapenweide, negen ooien en een lammetje kijken mijn richting uit als ik met het voer aankom. Tegen de afsluiting zie ik het ontbrekende schaap liggen, uitgestrekt...vlug geef ik het voer aan ga het schaap bekijken. Haar ogen staan nog helder en ze beweegt nog als ik haar aai.Het lam die ze ter wereld wil bregen steekt een beetje uit, een kopje twee pootjes eronder zoals het hoort.
Echt leven zit er niet meer in, de vruchtzak half over het kopje. Wat moet ik doen? Help?
De veearts bellen, Stephan bellen allemaal geen optie het duurt te lang tot ze er zijn.
Zelf doen dan maar. Ontsmettende gelzeep gaan halen, de mouwen opstroppen eens diep ademhalen.
Voorzichtig het lammetje eruit getrokken de ooi perste goed mee. Gelukt. Nu de moeder nog rechthelpen want na een lange moeilijke bevalling kan de achterhand "lam" zijn.
De ooi op stal gezet, vitamines gegeven en maar hopen dat het goed komt.
3 februari,
Drie uur in de morgen ik word wakker van de regen, als er maar geen lammetjes geboren worden in dat weer. Ik kan moeilijk de slaap terug vatten.
8.20 aan het einde van de weide tegen de draad zie ik een ooi druk in de weer met twee lammetjes.
Dichterbij gekomen zie ik dat ze al goed afgelikt zijn en drinken bij de moeder.
Bij het voederen merk ik dat er één ooi uit de groep blijft, ze loopt langs de afsluiting krabt met haar voorpoten het gras weg. Die is dus nr 2 voor vandaag en ik sta er alleen voor.
De moeder met de tweeling zet ik op stal en probeer ook de bevallende ooi op stal te krijgen maar dat lukt niet. Naar huis om mijn zeep en touwtje voor het geval er een probleem is.
Zeep en touwtje was niet nodig zonder problemen is de tweede tweeling geboren.
