Triestig

Triestig en machteloos,zijn de twee beste woorden om de laatste twee weken te omschrijven.
Het veulen heeft het niet gehaald,het heeft maar een dag geleefd te zwak voor deze wereld.
Opa die in het rusthuis verblijfd en dement is had zich verslikt en was bijna gestikt.
De vergadering die daar opvolgde met de hoofdverpleegster was.....triestig.
Een pamper kan daar dus maar ververst worden op bepaalde tijdstippen ook al merken ze het op dat hij vuil is.....ze zouden wel willen hoor maar een te kort aan personeel is de zondaar.
En dan kreeg Aubry plots hoge koorts en hij had veel pijn aan zijn nieren, de dokter vertrouwde het niet aan de hand van zijn "niersteen" verleden dus naar het ziekenhuis via spoed.Op de dienst nefrologie was er helemaal geen sprake van personeels tekort en Aubry werd er dus heel goed in de watten gelegd. Na vier dagen verblijf en de nodige pijnstillers en antibiotica kwam hij gezond en wel weer thuis.
En dan liet belgacom me in de steek, een vaste afspraak die een maand eerder geboekt was,is daar niet zo vast.Wachten, wachten op de technieker die niet langskwam en ook geen bericht achter liet op de gsm, boze telefoons naar de klantendienst die u ook niet verder kunnen helpen....triestig
En dan de vergadering omtrent Aubry , middelbaar en dyslexie.....TRIESTIG